Widziałem łzy smutku w świetle księżyca odbijane
Dotykające mroźnej dzikiej ich tęsknoty
Oczekujące powrotu starego tysiąclecia
Dające strawę krukom Księcia nocy
Słyszałem rozpaczliwy wrzask milczących skał
Pamiętających bitwy w imię wiecznej chwały
I oślepiający blask piorunów rozbudzający dzikie demony
W głębokich jaskiniach poukrywane
To władcy tych krain powracają w gniewie
Spoczywając na swych majestatycznych tronach
Swą dumą i mądrością ukazują swe oblicza
Niczym wilk szczerzący swe bezlitosne kły
Mroźny gwiżdżący wicher porusza wierzb gałęzie
Nadal wciąż płaczących przez minione wieki
Pogańska mgła szczyty gór pokrywa
A Ich odwieczne przeznaczenie
Pod tronem nocy się układa
Oczekując powrotu minionego tysiąclecia
W mroku...
supported by 13 fans who also own “Awaiting Old Millenium Return”
Литоургиiа réussit l'impensable : faire entrer le black metal dans l'église orthodoxe. S'il y a une dimension dramaturgique (indissociable de tout office religieux), Литоургиiа reste profond, solennel et touche le sublime.
Après la sortie de cet album a lieu un Grand Schisme et un larcin : Христофор se fait dépouiller de son propre groupe par Барфоломей et Мартин ; tout ce qui reste ici provient de ces deux hérétiques. Suivez la procession de Батюшка ici : https://sphieratz.bandcamp.com/album/- Jordan Vauvert
supported by 12 fans who also own “Awaiting Old Millenium Return”
La traversée du désert n'aura pas duré quarante jours mais quatre longues années...
Avec Панихида, Батюшка renaît enfin de ses cendres et, bien que désormais seul (ou plus exactement entouré de deux chanteurs), Христофор accomplit un miracle. Il s'inscrit dans la continuité de Литоургиiа avec un black metal orthodoxe qui nous convie ici à une cérémonie dédiée aux morts. Sa vision est englobante : les mélodies, la gravité et le silence font toucher le paradis ; l'agressivité est luciférienne. Jordan Vauvert